Փիրըլ Բաք «Սուրբ Ծնունդի օրվա առավոտյան»
<<Ս.Ծննդի օրվա առավոտյան>> պատմվածքը մի տղայի մասին էր ,որը հիշել էր իր մանկության այն օրը,երբ նա իր հորը Սուրբ Ծննդին անմոռանալի նվեր արեց:Տղան որոշել էր այդ Ս. Ծննդին իր հորը փոխկապ նվիրել,բայց մտափոխվել էր և մի յուրորինակ նվեր պատրաստել:Նա փոքր ժամանակ ամեն օր օգնում էր առավոտյան իր հորը ագարակում և որոշել էր,որ նվերը հենց այնտեղ էլ պետք է պատրաստեր:Եվ այդպիսով առավոտը շուտ մինչև հոր արթնանալը նա գնաց ագարակ ,կովերին կթեց ,մաքրություն արեց և կաթով լի դույլերը դրեց կաթնատանը ու գնաց քնելու:Հայրը եկավ տղայի սենյակ արթնացնելու նրան ,այդ ժամանակ նա քնած չէր և ձևանում էր թե քնած է:Տղան ամեն տարի հոր հետ հիշում էր այդ օրը մինչև հոր մահը։
Այս պատմվածքի ասելիքն այն է,որ նվերն ավելի արժեքավոր է,երբ արվում է ամբողջ սրտով և որը կհիշվի միշտ:
Չարլի Չապլինի նամակը դստերը
Չարլի Չապլինը մեծ դերասան է և ոչ միայն: Նրա մեծ լինելը ապացուցում են ոչ միայն իր խաղացած դերերը, այլ նաև իր պահվածքը բեմից դուրս: Սուրբ ծննդյան գիշերը Չապլինը մի նամակ է ուղղարկել իր դստերը՝ Ջերալդինային: Նամակի բովանդակությունը և խորիմաստ է և հուզիչ: Նամակում չապլինը պատմում է այն մասին, թե ինչպիսի վախով է մուտք գործել բեմ վախենալով հանդիսատեսի կարծիքից: Պատմում է, թե քանի անգամներ է իրեն նվաստացած զգացել իր աղքատ լինելու պատճառով: Չապլինը իր կյանքի փորձից ելնելով, նամակում իր աղջկան կյանքի կարևոագույն խորհուրդներից է տալիս: Նա ասում է, որ պետք չէ քեզ վեր դասես ոչ ոքից: Պետք չէ բոլորին նայես վերևից այն ժամանակ, երբ կարող ես օգնել և քո մեկ դրամով անգամ ուրախացնել ինչ որ աղքատ մարդու:Ասում էր նաև, որ երբ նստես տաքսի և գնաս տուն մի մոռացիր տաքսու վարորդից հարցնել իր կնոջից և երեխաներին, իսկ տաքսուց դուրս գալուց նրա ձեռքում թեյավճար թողես: Չապլինը իր դստերը ուղղված նամակում նաև դրել էր մի կտրոն, որի շնորհիվ կարող էր սրտի ուզածի չափով գումար ծախսել: Բայց կտրոնի հետ միասին նաև գրել է, որ ամեն 3 ֆրանկ ծախսելիս`1-ը քոնը չէ, այլ այն աղքատ մադունը, որին դու կտեսնես ամենուրեք:
Հանս Քրիստիան Անդերսեն «Լուցկիներով աղջիկը»
Շատ տխուր, հուզիչ և ուսուցանող պատմություն էր։ Պատմվածքում հեղինակը պատմում է մի փոքրիկ աղջկա մասին, որը ձմռան ցուրտ եղանակին առանց կոշիկների զբոսնում էր փողոցում։ Նա միայն մի լուցկու տուփ ուներ, ինչը նրա տաքանալու վերջին միջոցն էր։ Տուն չէր ցանկանում գնալ, քանի որ դաժան հայրը տանն էր և միևնույն է տանը նույնպես շատ ցուրտ էր։ Առաջին անգամ վառելով լուցկին՝ աղջիկը տեսիլք տեսավ, որտեղ շքեղ զարդարված սեղան կար, յուղոտ բադ, որը դուրս էր գալիս ափսեի միջից և գնում էր աղջկան ընդառաջ։ Երկրորդ անգամ վառելով՝ նա տեսավ ամանորյա եղևնի՝ գեղեցիկ խաղալիքներով զարդարված։ Երրորդ անգամ ՝մահացած տատիկին, որը պարզել էր ձեռքը։ Աղջիկը բռնելով տատիկի ձեռքը՝ վեր բարձրացավ նրա հետ։ Առավոտյան աղջկան գտան մահացած։
Պաուլո Կոելո «Ամանորյա հեքիաթ»
Այսպիսով՝ ոչ բոլորի համար է Ամանորը լուսավոր ու պայծառ։ Սակայն աղջկա համար դա ամենալավ օրն էր, քանի որ տեսիլքում տեսավ ու զգաց այն ամենը, ինչը երբեք իրական կյանքում չէր զգացել:
Պաուլո Կոելիոյի «Ամանորյա հեքիաթ» ստեղծագործությունը երեք մայրիների մասին է, ովքեր ունեին տարբեր երազանքներ, սակայն նրանց կյանքն այնպես չի դասավորվում, ինչպես իրենք էին ցանկանում։ Բայց մայրիները չէին էլ պատկերացնում, թե ինչպիսի մեծ և նշանակալի դեր կունենան իրենց կյանքում։ Այսինքն՝ մարդ չպետք է բողոքի իր կյանքից կամ էլ նրանից, որ երազանքները ի կատար չեն ածվում։ Երբեմն Աստված չի կատարում մեր երազանքը, որովհետև ավելի մեծ և արժեքավոր բան է պահում մեզ համար, այնպես որ պետք է սպասել և ստանալուց հետո գնահատել այն, ինչը ստացել ես։
Այս հիասքանչ առակը երազանքների մասին է, որոնք միշտ չէ, որ կատարվում են այնպես, ինչպես մենք սպասում ենք:Այս պատմության իմաստը այն է, որ ձեր երազանքները կատարվում են, բայց ոչ միշտ այնպես ինչպես պատկերացնում եք: Մենք էլ մայրիների պես դժգոհում ենք մեր բախտից, որ մեր երազանքները չեն կատարվում: Բայց նրանք կատարվում են, ուղղակի այնպես ինչպես մենք չէինք սպասում: Երազանքը այն է, որին դու ձգտում ես, բայց քայլեր չես անում նրան հասնելու համար: Իսկ նպատակիդ հասնելու համար ուղղակի դու քայլեր ես անում: Պետք է մեր բոլոր երազանքները դարձնել նպատակ և նրանք անպայման կկատարվեն:
Տիգրան Չերքեզյանի բլոգ 