Ես սովորում եմ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրում, որը իմ երկրորդ տունն է: Ես սովորում եմ հաճույքով, ունեմ հավատարիմ ընկերներ, ջերմ ու բարի ուսուցիչներ: Մենք ունենք ազատ խոսքի իրավունք, որտեղ կարող ենք արտահայտել մեր մտքերն ու երազանքները: Հաճախ գնում ենք Հայաստանի տարբեր տեսարժան վայրերը տեսնելու: Իմ կրթահամալիրը իմ երազանքերի դպրոցն է, որտեղ հնարավորություն ունեմ կրթվելու, հասկանալ ճիշտն ու սխալը, լինել լավ մարդ, լավ ընկեր, , ձգտել և հասնել ավելիին:
Սիրում եմ իմ երազանքների դպրոցը, իմ երկրորդ տունը։
Արտաշեսյաններ, թագավորական հարստություն Հայաստանում մ.թ.ա. 189–մ.թ.ա 1։ Կոչվում է հիմնադիր՝ Արտաշես 1 –ի անունով։
Արտաշես Ա վերամիավորվել է մ.թ.ա. 3-րդ դարի վերջին Երվանդունիների թագավորությունից անջատված ծայրագավառները, ստեղծել համազգային, միաձույլ պետություն։ Նա ետ է մղել սելևկյանների հարձակումները, պահպանել Մեծ Հայքի քաղաքական անկախությունը, նպաստել երկրի ընդհանուր բարգավաճմանը։
Արտաշես Ա-ն ունեցել է վեց որդի, որոնցից Արտավազդը և Տիրանը հաջորդաբար թագավորել են իրենց հոր մահից հետո։ Պարթևաց Միհրդատ II թագավորը պատերազմել է Արտավազդ Ա–ի դեմ և պատանդ վերցրել նրա եղբորորդուն՝ գահաժառանգ Տիգրանին։
Հարստության ականավոր ներկայացուցիչը եղել է Տիգրան Մեծը, որի ժամանակ Հայաստանը դարձել է Միջին Արևելքի հզոր պետություն։ Արտաշեսյաններից մի քանիսի անունով հատած հայկական դրամները շրջանառության մեջ են եղել թե՛ ներքին և թե՛ միջազգային շուկաներում։ Հռոմի դեմ պատերազմներում Տիգրան Բ-ն կորցրել է նվաճած հողերը, բայց պահպանել է Մեծ Հայքի անկախությունն ու ամբողջականությունը։
Արտավազդ Բ և Արտաշես Բ թագավորները զոհվել են Հռոմի դեմ մղվող այդ պայքարում։ Արտաշեսյանների վերջին հզոր ներկայացուցիչը եղել է Արտաշես Բ-ն, որից հետո հարստությունն անկում է ապրել։
Հաջորդ Արտաշեսյանները եղել են գլխավորապես Հռոմի դրածոներ՝ անընդունակ գլխավորելու երկրի քաղաքական կյանքը։ Երկրի պաշտպանությունը ստանձնել է հայ ժողովուրդը, որի համառ ջանքերի շնորհիվ Հայաստանը չի վերածվել հռոմեական նահանգի։